برا داشتنشون باید خداروشکر کرد :)
سه شنبه, ۱۹ بهمن ۱۳۹۵، ۰۵:۱۵ ب.ظ
اینروزها زندگیامون در تعارفات مرسوم خلاصه شده، ارتباطات راحتر شده ولی دسترسی به هم سخت حتی اگر کنار هم باشیم. در این شرایط که در پشت همه اجتماعی بودن ها در نهایت خودتی و خودت وقتی دلت یکی رو پیدا کنه که تعارف در مقابل او مفهومی نداشته باشه، با بودنش، با حرفهاش، با دیدنش آرامش همراهیت کنه باید که وجودشان را قدر دونست، باید این آدمهای حال خوب کن رو از دست نداد. همان هایی که دوست داری شریک خنده ها و شادیات باشن، همون هایی که وقتی حالت خوب نیست مثل همه جواب حال پرسیدناش "مرسی خوبم" نیست، از همونایی است که دوست داری حالتو بدونه و آرومت کنه یا حداقل بشنوه ...
pary darya
